مدل استارت آپ استودیو برای غلبه بر برخی محدودیت‌های استارت‌آپ‌های “سنتی” و با هدف ایجاد “استارت‌آپ‌های بهتر” و افزایش شانس موفقیت آنها طراحی شده است.

عناصر زیر باعث می شود مدل استارتاپ ما یک مدل برنده باشد:

• تجربه – یک استارت‌آپ استدیو از افراد حرفه‌ای و با تجربه‌ی کارآفرینی تشکیل شده است که می‌توانند از اشتباهات معمولی یک بنیان‌گذار جدید اجتناب کنند و می‌توانند بهترین شیوه‌ها را اجرا کنند. در مراحل اولیه ایجاد استارت‌آپ، افراد به عنوان تیم موسس عمل می‌کنند و استارت‌آپ جدید را از همان ابتدا به سمت یک مسیر صحیح هدایت می‌کند.

• روش شناسی– به منظور دنبال کردن یک استراتژی کارآفرینی موازی، رایسنس از روش استارتاپ ناب استفاده می کند که امکان توسعه موثر ابتکارات متعدد را در مراحل صعود فراهم می‌کند. در مورد یک استارت‌آپ «سنتی» و مستقل، توانایی انتخاب و پیروی از یک روش کار دقیق به تجربه بنیان‌گذاران وابستگی زیادی دارد.

• عدم تعصب– یک “بنیانگذار سنتی” معمولاً “عاشق” ایده خود است و انگیزه دارد که به هر قیمتی چنین ایده‌ای را دنبال کند. برعکس، یک استارت‌آپ استودیو تنها در صورتی روی ایده‌ها خطر می کند که مدرکی وجود داشته باشد که می تواند موفق شود. اگر یک ایده تجاری اعتبار لازم را کسب نکند؛ بهترین نفع رایسنس این است که آن را دوباره بازبینی کرده، تغییر داده، یا حتی آن را به کلی کنار بگذارد و منابع خود و کل تیم را مجدداً به ایده‌های تجاری جایگزین و امیدوارکننده‌تر تخصیص دهد.

• فرآیندهای تصمیم گیری – قدرت یک استارت‌آپ استودیو توسط تیم حرفه‌ای و سرمایه‌گذارانی که از آن حمایت می‌کنند ساخته می‌شود. در رایسنس، ما هولاکراسی را به عنوان رویکرد مدیریتی خود برای استفاده حداکثری از مهارت‌ها و تجربه هر یک از اعضای تیم اتخاذ کردیم. حذف سوگیری‌های فردی و استناد به داده‌های عینی به ما این امکان را می‌دهد که از «عملکرد سلیقه‌ای» و بسیاری از اشتباهات معمول یک استارت آپ سنتی اجتناب کنیم.

• منابع – یک استارتاپ استودیو می‌تواند سرمایه مالی و انسانی خود را برای استارت‌آپ جدید فوراً فراهم کند، مدل کسب‌وکار خود را حتی قبل از ایجاد رسمی آن اعتبار بخشیده و از همان ابتدا به توسعه آن سرعت ببخشد. یک استارت‌آپ سنتی به سختی می‌تواند روی منابع و مجموعه مهارت‌های قابل مقایسه قبل از تشکیل موفقیت‌آمیز حداقل اولین دور مالی حساب کند.

قطعا نه. انکوباتورها و شتاب دهنده‌ها فقط استارت‌آپ‌های موجود را برای برنامه‌های خود انتخاب می‌کنند و سپس خدمات مشاوره‌ای و فضاهای کاری را به آنها ارائه می‌کنند. از سوی دیگر، یک استارتاپ استودیو، استارت آپ های جدیدی را از پایه می سازد و سرمایه مالی و انسانی خود را تزریق می کند.

به لطف فرآیندهای چابک و دقیق و ترکیبی موثر از سرمایه انسانی و مالی، مدل استارتاپ استودیو راه حل ایده آلی برای کمک به شرکت ها برای دستیابی به اهداف نوآوری باز است.

به طور معمول، یک شرکت برای تلاش و نوآوری با موانع زیر روبرو می شود:

• اولویت‌های رقابتی، زیرا کسب‌وکار فعلی، با اهداف و مقاصد خود، ناگزیر است که جای کمی برای نوآوری باقی می‌گذارد.
• فقدان فرآیندها و ابزارهای داخلی برای مدیریت و هماهنگی هر گونه تلاش نوآوری؛
• منبع یابی و حفظ استعدادهای مناسب برای توسعه و اجرای استراتژی نوآوری خود؛
• تلاش مورد نیاز برای ادغام راه حل های جدید، که به طور مستقل در خارج از شرکت توسعه یافته اند.

بخش کلیدی استراتژی استارتاپ استودیو، شناسایی جایگاه‌های تجاری سودآور برای تمرکز در هنگام ایجاد پروژه‌های جدید است. برای شناسایی فرصت‌های جدید، استارت‌آپ استودیوی ما از یک نرم‌افزار اختصاصی هوش مصنوعی استفاده می‌کند که اطلاعات را از چندین منبع جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل می‌کند، از جمله پایگاه‌های داده ساختاریافته و داده‌های غیرساخت‌یافته (مانند اخبار صنعت، رسانه‌های اجتماعی، وبلاگ ها، انجمن ها و …).